Solidna Motorola Edge 40 Neo – recenzja

W moje ręce wpadła do testów kolejna Motorola. Tym razem był to model Edge 40 Neo, który oferuje spore możliwości za rozsądną cenę. Wygląda też całkiem ciekawie. A to dopiero początek zalet tej Motoroli. Czym się jeszcze może ona pochwalić? Zapraszam do lektury.

Pierwsze wrażenia

Czy można się z nim pokazać? Smartfon przyszedł do mnie w klasycznym pudełku, choć chyba pochodzącym z recyklingu. Przynajmniej takie mam wrażenie. Na szczęście takie podejście do ekologii lubię, bo (co najważniejsze) w środku mamy wszystko co potrzebne, czyli szybką ładowarkę wraz z kablem, igłę do karty SIM oraz trochę dokumentacji. A to nie wszystko – w pudełku znajduje się bardzo fajne, wykonane z dobrego plastiku etui.

Oczywiście głównym bohaterem jest Motorola Edge 40 Neo. I muszę przyznać, że już pierwszy rzut oka na urządzenie pozwolił mi poczuć się jak w domu. Smartfon jest elegancki i na swój sposób ciekawy. Ma duży ekran z cienkimi ramkami. To za czym nie przepadam, to zagięte krawędzie – a tutaj takie są. Ale po pierwsze: Motorola Edge 40 Neo w pierwszym odczuciu jest bardzo cienka – co powoduje, że zagięcia nie są jakoś przesadnie duże, a po drugie dostarczone etui robi robotę i niweluje zagięcie.

Mocno rzuca się w oczy także wyspa aparatów. Ze względu na to, że smartfon jest cienki, to aparaty wyraźnie wystają poza obrys plecków. Sporo niweluje to wspomniane etui, ale jednak fakt jest faktem. Urządzenie przyszło do mnie w kolorze klasycznym czarnym. To co bardzo mi się podoba, to to, że plecki są absolutnie matowe. Są szklane, ale w żaden sposób nie zbierają odcisków palców. Mocno trzeba się postarać, żeby jakkolwiek odbiegały wizualnie od idealnie matowego czarnego koloru. Brawo!

Smartfon jest elegancki i rzekłbym schludny. Nie ma tutaj niczego niepotrzebnego. Po prawej stronie mamy trzy przyciski do głośności i do włączenia/wyłączenia smartfona. Po lewej stronie czysta ramka. Na górze niewielki napis Dolby Atmos i dziurka mikrofonu. Na dolnej ramce mamy slot na kartę SIM, złącze USB, mikrofon i kratkę głośnika – i tyle. Motorola Edge 40 Neo w pierwszym odczuciu to bardzo fajny telefon, z którego po prostu chce się korzystać.

Wyświetlacz Motorola Edge 40 Neo

Dobry ekran to podstawa. A co na to Motorola Edge 40 Neo? Już mówimy, ale na początku tradycyjnie kilka cyferek specyfikacji. Przekątna smartfona wynosi 6,55 cala. Wyświetlacz wykonany jest w technologii p-OLED i obsługuje częstotliwość odświeżania na poziomie 144 Hz. Tyle cyferki, a jak praktyka?

Muszę przyznać, że jest bardzo dobrze. Korzystanie z niego jest prawdziwą przyjemnością. Wszelkie polecenia są wykonane natychmiastowo. Responsywność jest na najwyższym poziomie. Można by rzec, że flagowa. Pod względem wyświetlanych kolorów również nie mam zastrzeżeń. W końcu to ekran p-OLED. Masz tutaj zatem perfekcyjną czerń się, ale także kontrast. Wyświetlane barwy również stoją na wysokim poziomie. Ich odwzorowanie jest bardzo dobre. Nie zabrakło również różnych ustawień, dzięki czemu możesz dostosować ekran do swoich preferencji.

Muszę także pochwalić Motorolę Edge 40 Neo za poziom jasności. W słońcu wszystko jest czytelne, a w nocy nie oślepia. Czyli wszystko tak jak powinno być. Podoba mi się również wielkość panelu dotykowego. Nie jest to patelnia i spokojnie można go obsługiwać jedną ręką. Również oburącz bardzo wygodnie się z niego korzysta. Dobrą robotę robi również częstotliwość odświeżania – wszystko działa płynnie i przyjemnie.

Dodam jeszcze, że czytnik linii papilarnych jest bardzo dobry. Działa błyskawicznie i praktycznie nieomylnie. Nie pamiętam by się pomylił i nie pamiętam, żebym o nim jakkolwiek myślał – a dla mnie oznacza to, że działa po prostu bardzo dobrze.

Ekran to jeden z najmocniejszych, jeśli nie najmocniejszy atut Motoroli Edge 40 Neo!

Podzespoły Motorola Edge 40 Neo

Czy moc jest z Tobą? Zaraz się przekonamy, ale na początku oczywiście specyfikacja techniczna. No pokładzie znalazł się MediaTek Dimensity 7030. Do dyspozycji jest także 12 GB pamięci RAM z możliwością rozszerzenia o kolejne 3 GB (software’owo). Na pliki przeznaczono z kolei 256 GB. Tyle suchych faktów. A praktyka?

Pewnie nikogo nie zdziwi fakt, że taki zestaw powinien zapewnić sporo zapasu wydajności i tak w rzeczywistości jest. Nic tutaj się nie tnie ani nie przycina. Spora oczywiście tutaj zasługa lekkiej nakładki i wysokiej częstotliwości odświeżania ekranu, ale bez dobrych podzespołów na nic by się to zdało. Dodatkowo bardzo dobrze spisuje się pamięć RAM. Uruchomione aplikacje długo pracują w tle i nie ma potrzeby ich ponownego uruchamiania. Nie miałem również potrzeby rozszerzania jej o te dodatkowe 3 GB.

Na uwagę zasługują gesty Motoroli – to zdecydowanie praktyczny dodatek. Jeśli chodzi o gry, w zdecydowanej większości było wszystko OK. Nawet najbardziej wymagające tytuły działały bez większych przeszkód, a rozrywka była przyjemna. Spora w tym zasługa ekranu, jak i głośników stereo. Grafika również „daje radę” i da się grać nawet na wyższych ustawieniach.

Natomiast uczciwe muszę przyznać, że grałem w grę zespołową, która po prostu się przycinała. Nie była to kwestia wydajności Motoroli, gdyż nie jest to gra jakoś przesadnie obciążająca system. Prawdopodobnie był to jakiś problem z optymalizacją. Zapewne jest to jednostkowa sprawa, ale warto mieć to na uwadze. Warto też dodać, że urządzenie rzadko kiedy się nagrzewało, a jak już to robiło, to w żadnym stopniu nie wpływało na komfort użytkowania.

Jeśli chodzi o podstawową funkcję jaką są połączenia – nie mam żadnych zastrzeżeń. Ich jakość stoi na wysokim poziomie, a zarówno ja, jak i rozmówca nie mieliśmy problemów ze zrozumieniem konserwacji. Dźwięk w słuchawce był pełny i naturalny. Także tryb głośnomówiący sprawdził się bezproblemowo.

Podsumowując – Motorola Edge 40 Neo to bardzo rozsądnie skonstruowane urządzenie pod względem podzespołów i jest to kolejny mocny plus tego modelu.

Aparat Motoroli Edge 40 Neo

Czy Motorola Edge 40 Neo to fotograficzny smartfon? I czy dwa aparaty wystarczą? Przekonajmy się. Ale najpierw (jak zwykle) szybki rzut okiem na specyfikację. Podstawowa jednostka otrzymała matrycę o rozdzielczości 50 Mpix z optyczną stabilizacją obrazu i przesłoną f/1.8. Oprócz tego do dyspozycji jest aparat ultraszerokokątny z matrycą 13 Mpix. Natomiast na froncie zagościła kamerka z matrycą 32 Mpix i przesłoną f/2,4.

Tyle jeśli chodzi o suche fakty. Pora na praktykę. Tutaj na wstępie od razu powiem, że dwa aparaty jak najbardziej wystarczą! Choćby dlatego, że i tak zazwyczaj ten trzeci aparat w tej klasie smartfonów jest po prostu atrapą pokroju „oczka” o matrycy 2 Mpix.

Przechodząc do głównego aparatu – jest całkiem nieźle. Szczególnie jeżeli mamy dużo światła. Zazwyczaj zdjęcia prezentują się dobrze, z prawidłowo odzwierciedloną paletą barw i niezłym zakresem tonalnym. Jeżeli robisz zdjęcia pojedynczego elementu, bardzo fajnie wygląda efekt bokeh, czyli rozmycie i plastyka barw. Całkiem dobrze wyglądają również zdjęcia robione w pomieszczeniach i przy nieco mniejszej ilości światła. Są tutaj oczywiście większe szumy, ale nie jest to jakiś ekstremalny poziom. Mam natomiast zastrzeżenia do sytuacji, gdy w kadrze jest sporo szczegółów, np. podczas robienia zdjęć w lesie. Tutaj algorytmy niestety mocno wyostrzają całe zdjęcie i jest ono po prostu nienaturalne. Rozwiązaniem w pewnym stopniu jest wyłączenie wszelkiego rodzaju ustawień AI. Zapewne też w przyszłych aktualizacjach zostanie to poprawione.

Fajnie wyglądają też zdjęcia nocne. Pod jednym warunkiem, że włączysz stworzony do tego tryb nocny. Szczególnie jeśli masz kilka źródeł światła w kadrze możesz być zadowolony z jakości tych zdjęć. Co ważne, nie ma tutaj przesadnego szumu, barwy są dobrze odwzorowane, a zdjęcia są ostre.

A co z aparatem ultraszerokokątnym? Tutaj jest w wielu wypadkach bardzo podobnie jak w przypadku podstawowej jednostki. Ważne, że odwzorowanie barw jest bardzo zbliżone. Szczegółowość nieco mniejsza, ale nie jest to bardzo duża różnica. W przypadku wielu szczegółów również mamy podobną sytuację jak w przypadku obiektu podstawowego. Zasadnicza natomiast różnica między obiema jednostkami to zdjęcia nocne. W przypadku aparatu ultraszerokokątnego jest znacznie gorzej. Ze względu na ciemniejszy obiektyw jest zdecydowanie więcej szumów. Dlatego jak możesz zrobić zdjęcie podstawowym aparatem, to zdecydowanie lepsze rozwiązanie.

W menu aparatu jest też opcja teleobiektywu. Tutaj otrzymujesz podwójny zoom. Jest on oczywiście robiony za pomocą programowego kadrowania, ale muszę przyznać, że ich jakość jest całkiem poprawna.

Motorola Edge 40 Neo może także robić zdjęcia makro. Wychodzą one interesująco. Podstawa to nieruchomy obiekt. Natomiast należy pochwalić tutaj plastykę zdjęcia i jego ostrość.

Audio

A jak to wszystko gra? Całkiem dobrze. Generalnie dźwięk, który generuje Motorola Edge 40 Neo jest po prostu poprawny. Jest to cecha chyba większości modeli tej marki, a przynajmniej tych z którymi miałem do czynienia. Żaden z dźwięków tutaj nie dominuje i jako przenośny odtwarzacz multimedialny spełnia swoją rolę.

Jeśli chodzi o połączenia Bluetooth z innymi urządzeniami, to nie ma tutaj żadnych problemów. Nie spotkałem się z sytuacją niezaplanowanego rozłączenia, czy też jakimiś problemami z jakością przekazywanych dźwięków. Smartfon oferuje także dźwięk stereo, przy czym górny głośnik jest nieco cichszy. Nie zmienia to jednak faktu, że dźwięk generowany z tych głośników jest całkiem przyjemny i całkiem donośny. Dlatego jako przenośne narzędzie do multimediów, oglądania filmów czy grania w gry jak najbardziej będzie odpowiednie.

Bateria Motoroli Edge 40 Neo

Na pokładzie Motoroli Edge 40 Neo zastosowano baterię o pojemności 5000 mAh. Można ją ładować dołączoną do zestawu ładowarką o mocy 68 W.

Bateria to także solidny punkt specyfikacji tego smartfona. Przy klasycznym mieszanym korzystaniu zarówno z transmisji danych jaki poprzez Wi-Fi, można było uzyskać nawet dwa dni bez podłączania urządzenia. Przy intensywnym użytkowaniu jeden dzień że sporym zapasem to podstawa. Wiadomo, że jeśli dużo grasz i sporo korzystasz z nawigacji, to bateria będzie trzymała nieco krócej. I tutaj na arenę wchodzi szybkie ładowanie. Ma ono taką moc, że zawsze jesteś w krótkim czasie w stanie doładować smartfona. To największy komfort jaki daje szybkie ładowanie o odpowiedniej mocy. A tutaj właśnie tak jest!

Podsumowanie – czy Motorola Edge 40 Neo warta jest zakupu?

Jaka zatem jest Motorola Edge 40 Neo i czy warto się nią zainteresować? Zdecydowanie tak!

To bardzo solidny smartfon ze swojej półki cenowej. W zasadzie nie ma słabych punktów, a kosztuje zdecydowanie mniej, aniżeli jakikolwiek model flagowy oficjalnie dostępny na naszym rynku. Oczywiście flagowcem nie jest, ale przy tych parametrach możesz być spokojny, że na parę najbliższych lat wydajności Ci wystarczy. Do tego dochodzi świetny ekran p-OLED, całkiem elegancki wygląd i szybki, oprawie „czysty” system. Nie do pominięcia są też gesty, które w wydaniu Motoroli są rzeczywiście praktyczne i przydatne. Jest to ten typ smartfona, na który warto zwrócić uwagę, jeśli szuka się po prostu dobrego urządzenia na lata.

Zalety:

• śliczny ekran p-OLED 6,55″ FHD+ 144 Hz
• nawet 12 GB RAM + wirtualna pamięć operacyjna
• solidna bateria 5000 mAh z ładowaniem 68 W
• lekka nakładka na Androida
• pyło i wodoszczelność (IP68)
• gesty
• łączność 5G
• NFC
• wygląd
• zawartość pudełka
• cena
• głośniki stereo
• dobre aparaty fotograficzne…

Wady

• …choć czasami przeostrzają zdjęcia
• w niektórych grach niewielkie problemy z optymalizacją
• brak złącza 3,5 mm

Alternatywne modele w podobnej cenie: Samsung Galaxy A34 5G, Honor 70, Xiaomi 12 Lite, OPPO Reno7 Lite 5G.

Jesteśmy w Google News - obserwuj nas i bądź na bieżąco!

ocena

4.6/5 - (12 votes)

Czy ten artykuł był pomocny? Twoja opinia pozwala nam pisać jeszcze lepsze treści.

Oceń artykuł poniżej

Bartosz Konopnicki

Mail kontaktowy:

[email protected]

Z wykształcenia politolog. Przez wiele lat związany z branżą telekomunikacyjną. Pasjonat nowych technologii, fotografii i rowerów.